Wireless ad-hoc networks are characterized by a collection of wireless mobile nodes that dynamically form a temporary network without the use of any pre-defined network infrastructure or centralized administration. They have attributes such multi-hop wireless connectivity, continuously changing topology and easy deployment. The increasing demands that are made by users pose a challenge in the improvement of the quality of wireless ad-hoc networks. The performance of wireless ad-hoc networks depend on the efficiency of routing protocols, especially the routing metric operating within it. In this paper, the performance of the recently proposed routing metric Interference Bandwidth Adjusted Expected transmission count (IBETX) metric is compared with two prominent existing metrics, the Expected transmission count (ETX) and the Inverse Expected Transmission count (InvETX) over the Destination Sequenced Distance Vector (DSDV) routing protocol. The performance differentials are analysed using varying packet rates and node densities. From the simulations results, IBETX metric outperforms the ETX and InvETX metric because it implements the bandwidth sharing mechanism and makes use of the information available at the MAC layer. It can also be noted that it is very sensitive to data traffic rate. It performs well in low and medium node densities.

شبکه های Ad Hoc بی سیم توسط مجموعه ای از گره های تلفن همراه بی سیم مشخص شده اند که به صورت پویا یک شبکه موقت را بدون استفاده از زیرساخت های شبکه ای از پیش تعریف شده یا سیاست متمرکز، تشکیل می دهند. آن ها ویژگی هایی دارند مانند اتصال بی سیم چند هاپی، تغییر مداوم توپولوژی و به کارگیری آسان. افزایش تقاضا که توسط کاربران به وجود آمده است یک چالش در بهبود کیفیت شبکه های Ad Hocبی سیم ارائه می دهد. عملکرد شبکه های Ad Hocبی سیم به عملکرد پروتکل های مسیریابی، به خصوص متریک های عملیاتی مسیریابی در آن، بستگی دارد. در این مقاله، عملکرد متریک مسیریابی پیشنهاد شده اخیر یعنی متریک تداخل و تنظیم پهنای باند تعداد انتقال مورد انتظار (IBETX) با دو متریک برجسته موجود، تعداد انتقال مورد انتظار (ETX) و معکوس تعداد انتقال مورد انتظار (InvETX)، در میان پروتکل مسیریابی بردار فاصله ترتیبی مقصد (DSDV)، مقایسه می شود. تفاوت های عملکرد با استفاده از تغییر نرخ بسته ها و تراکم گره ها تجزیه و تحلیل می شود. با توجه به نتایج شبیه سازی، متریک IBETX از متریک های ETX و InvETX بهتر است زیرا این متریک مکانیزم اشتراک پهنای باند را پیاده سازی می کند و امکان استفاده از اطلاعات موجود در لایه MAC را فراهم می آورد. همچنین لازم به ذکر است که این متریک در رابطه با نرخ ترافیک داده ها بسیار حساس است. همچنین در تراکم گره های متوسط و کم عملکرد خوبی دارد.

. معرفی و کارهای مربوطه

شبکه های Ad Hoc از گره های بی سیم که در محدوده انتقال یکدیگر نیستند، تشکیل شده است. گره های میانی به عنوان مسیریاب برای دریافت و ارسال مسیریابی و بسته های داده به گره ها در محدوده انتقال عمل می کنند. در این شبکه، پیام ها در درون هاپ های بی سیم چندگانه برای رسیدن به مقصدشان در میان پروتکل های مسیریابی مورد استفاده، تقویت و مسیریابی می شوند. پروتکل مسیریابی برای کنترل شکل گیری و پیکربندی توپولوژی شبکه، و در انتخاب بهترین مسیر از مبدا به مقصد مسئولیت دارد. قدرت یک پروتکل مسیریابی به بهره وری از متریک های لینکی که در آن مسیریابی را انجام می دهد، بستگی دارد.

در صورت بروز هر گونه مشکل و یا سوالی با شماره زیر در ارتباط باشید:

مسعودی - 09981639982

www.jozvedarsi-55.loxblog.com