بخشی از متن:
مصاحبه تشخيصي
معرفي كردن دو اصطلاح:
درمانجو
افراد درجريان درمان با كساني كه آنها را درمان مي كنند، همكاري دارند.
بيمار، مفهوم ضمني شركت كننده منفعل به جاي فعال را با خود به همراه دارد
در زمينه (( درمان سرپايي )) و((حقوق بيمار))استفاده از اصطلاح بيمار مناسب است.
متخصص باليني
فردي كه شرايط درمان را فراهم مي كند.
انواع متخصص باليني:
psychiatrist:: كساني كه در زمينه درمان افراد مبتلا به اختلالات رواني، آموزش تخصصي پيشرفته ديده اند وداراي مدرك پزشكي((MD
 Clinical psychologists: در رشته روان شناسي مدرك پيشرفته دارند ودر زمينه تشخيص و درمان آموزش ديده اند.(ايالت لوئيزيانا و نيومكزيكو ازسال 2011 امتياز تجويز دارو را به آنها داده است)
PsyD(دكتري روان شناسي از دانشكده حرفه اي روان شناسي با آموزش كمتر در زمينه پژوهش وگذراندن يك دوره انترني
دكتري پرورشي
متخصصاني با مدرك كارشناسي ارشد(مددكاران اجتماعي، مشاوران در سطح ارشد، درمانگران زناشويي وخانواده ، متخصصان باليني پرستار

مصاحبه تشخيصي
طرح تشخيصي:
نشانه هايي كه مراجع گزارش مي كند ؟    
هرمراجع به شكلي شروع مي كند(گريه، شكايت كردن، به زور حرف زدن)
مراجع از مسأله اصلي صحبت نمي كند(حاشيه مي رود)
تفاوت مشاور و روان پزشك(روان پزشك ---سوال ---تشخيص---تجويز)
مسأله ي اصلي اين است كه بيمار چه قدر مسائل ومفاهيم اصلي را بيان مي كند.
پس گام آغازين در تشخيص و درمان ايجاد رابطه است
رابطه اي ياورانه، رابطه اي حسنه، رابطه اي مناسب كه داراي ويژگيهاي خاصي مي باشد.
تعيين ملاك هاي تشخيصي
تشخيص افتراقي
تشخيص نهايي يا اصلي