بیان مسئله:
پرورش قدرت انديشه و تفكر انس ان محور اصلي فرايند يادگيري است. خلاقيت نوع ويژه اي از حل مسا له است. حل مسا له فعاليتي عيني تر از خلاقيت است . در حل مساله فرد با موقيتي روبرو مي شود كه بايد براي آن راه حلي بيابد، در خلاقيت، فرد خود، هم موقعيت و هم راه حل آن را مي آفريند (سيف، 1373 ). حساس شدن يا آگاه شدن از مسايل و خلاء هاي موجود در دانش و عوامل مفقوده آن، در كنار هم قرار دادن اطلاعات موجود، تعريف مشكلات، شناسايي عوامل مفقوده، جستجو براي راه حل ها، فرضيه سازي و تعديل و آزمايش مجدد آن ها، تكميل كردن آنها و در نهايت ارائه نتايج، تعريفي از خلاقيت است .
در فرايند يادگيري، بايد فضايي ايجاد كرد تا دانش آموزان فرصت انديشه پيدا كنند ومعلم به جاي آموزش انديشه، چگونه انديشيدن را آموزش دهد . بسياري ازمحافل آموزشي به جاي اين كه براي پرورش استعدادهاي فكري نوجوانا ن اهميت قايل شوند، بر يادگيري اطلاعات و محتويات تاكيد مي كنند . بنابراين سخنراني به منزله روش مافوق آموزش به قوت خود باقي است . این روش باعث اشاعه ي روش انفعالي يا غير فعال در تعليم وتربيت مي شود( ابيلي، 1374)
برای اغلب کودکان وارد شدن به محیط آموزشی(مهد-پیش دبستانی-مدرسه)تغییر از شزایط مستقل و زندگی خلاق به یک محیط نظم دار و با ساختار را تداعی می کند.مدارس تحت تاثیر طبیعت خود،سازگاری کودک با مقررات و ضوابط را تشویق می کنند.در سالهای اخیر به خصوص به رابطه مستقیم میان رعایت اصول و ضوابط مدرسه بعنوان یکی از نشانه های موفقیت تاکید شده است.
هیچ نشانه ای در دست نیست که برنامه های ساختاردار بتواند بهتر از برنامه های واگرا به رشد خلاقیت کودکان در سالهای بعدی زندگی آنها کمک کنند.کودکانی که در سالهای نخست آموزش خود در معرض برنامه های خلاقیت قرار می گیرند در سالهای تحصیلی 50تا70درصد نتیجه کارشان بهتر می شود.از جمله پیشرفتهای این کودکان می توان به زمینه های دانستن لغات،حیطه توجه و علاقه کودک به مدرسه اشاره کرد.
نظام آموزش مربیان به نوبه خود در رشد و پرورش خلاقیت کودکان نقش دارند.آموزش خلاقیت در کودکان مقدماتی دارد که ابتدا بایستی یک مربی بداند خلاقیت چیست؟وچه مسیری را برای پرورش آن باید طی نماید.
روانشناسان به دلیل پیچیدگی خلاقیت،تعریف جامع و کاملی را برای آن ارائه نکرده اند اما بطور کل تلفیق بینش و تجربه،نگاهی متفاوت به پدیده ها،هر چیزی که کودک انجام میدهد ویا می گوید که نسبت به سایر افرادمتفاوت باشد را می توان خلاقیت به حساب آورد.
خلاقیت بعنوان یک فرآیند فکری، راه حلی برای یک مسئله،یک محصول با یک تلاش ارائه می دهد(بائر1993)
خلاقیت هوش و استعداد نیست،تقلید و حفظ کردن مطالب نیست و محدود به افراد خاص نمی شود.ممکن است کودکان بسیاری باشند که از هوش و استعداد بالایی برخوردار بوده ولی خلاق نباشند و بعید نیست که افرادی با بهره هوشی پایین خلاق باشند.همه انسان ها با این توانایی به دنیا می آیند وبه وسیله آموزش و اکتساب می توانند آن را پرورش دهند تکنیکها و فرآیندهای آن را بیاموزند.یک مربی باید در آموزش به آن توجه داشته باشد.