مقدمه
پارت دربرگيرنده خراسان امروزي بود. در كتيبه بيستون كه به داريوش بزرگ تعلق دارد از اين ناحيه بعنوان يكي از ساتراپيهاي ايران ياد مي شود. در مورد نژاد مردم ساكن اين سرزمين كه پارت ها ناميده مي شوند بين پژوهندگان و مورخان اختلاف نظر وجود دارد. بعضي اين اقوام را از نژاد آريائي و گروهي از نژاد زرد چيني و مغولي دانسته و بالاخره عده اي نيز آنها را آميزه اي از دو نژاد آريائي و زرد نوشته اند. اما امروز بيشتر خاورشناسان بر اين باورند كه پارتها آريائي بودند و به سبب اختلاف و آميزش با سك ها بعضي از آداب واخلاق و رسوم آن اقوام را اخذ كرده اند يكي از طوايف مختلف يك بنام «دها» در منطقه بين گرگان كنوني و بخشهاي شمالي درياي خزر سكونت گزيده . آنجا را به اعتبار نام خود دهستان ناميدند. هنوز چيزي از اين ماجرا نگذشته بود كه پارتهاي آريايي با قبيله مزبور درآميختند و طايفه دها قدرت و نيروي بيشتري بدست آورد. در نتيجه اين پژوهش ها هيچ شكي باقي نمي ماند كه پارت ها و يا بنا بر گفته مورخان ايراني «اشكانيان» از نژاد آريائي بودند. اشكانيان نسبت به پارتها مي رساندند. در خصوص نام اشكانيان نيز دو عقيده مختلف وجود دارد. گروهي معتقدند كه چون نياكان اين دودمان در «آساك» مي زيستند پادشاهان اشكاني نام سلسله خويش را از اقامتگاه اصلي پدرانشان گرفته اند. عده اي ديگر مي گويند سلاطين اشكاني به اعتبار آنكه خود را از عقاب اردشير دوم(اشك) مي دانستند به ارشكانيان و اشكانيان معروف شده اند و تصور مي رود كه نظر اخير به حقيقت نزديكتر باشد.
هنر معماري اشكاني
با بر افتادن هخامنشيان و پيروزي اسكندر مقدوني هنر ملي ايران نخست دچار گسستگي شد سپس به هنري كه آن را مي توان هنر يوناني ايراني خواند،انجاميد. اين هنر نسبت به هنر هخامنشي نشان از پس ماندگي بزرگي دارد. اين وضع تا روي كار آمدن مهرداد دوم اشكاني (123 ق م) كه امپراتوري اشكاني را به صورت يك قدرت بزرگ جهاني بر پا داشت، محسوس است. در اين فاصله زماني با 3 شيوه هنري در ايران روبه رو هستيم؛ 1- هنر تقليد شده از يونان 2- هنر يوناني 3- هنر ايراني. اما تمايل به تجدد ملي در همه شئون فرهنگي وسياسي از جمله در هنر كه هرگز شعله هاي آن در ايران فرو ننشسته بود با پادشاهي مهرداد بار ديگر فزوني گرفت و راه بازگشت و رسيدن به هنر «ايراني نو» هموار شد. دراين شيوه نوين هنر ايران هر چند به روش‌هاي ابتدايي تر بازگشت داشت،اما با كوشش و تحولي همراه بود و هنر ملي ايراني بدون آميختگي با عناصر بيگانه بار زنده شد. بازگشت به چهره سازي تمام رخ كه دوباره كاربر گسترده وهمه گير در هنر اشكاني يافت، نمونه روشن اين جنبش هنري است كه در هنر پيش از تاريخ ايران ديشه داشت و به هيچ روي نمي توان آن را به هنر يوناني نسبت داد. با اين ديدگاه،تمامي شاخه هاي هنر اشكاني را مي توان بررسي كرد. در شهر سازي ساختن شهرها با طرح دايره اي شكل به طرح رسمي شهرسازي اشكاني تبديل شد. دراين طرح ملاحظات دفاعي نقشي اساسي داشت. همين طرح درقرون وسطي درغرب با گستردگي تقليد شد و رواج يافت.
نخستين جلوه هاي هنر معماري پارتي را در نسا اولين پايتخت پارتيان (يا «اشك آباد» در چند كيلومتري شهر جديد «عشق آباد» پايتخت كنوني جمهوري تركمنستان ) كه كاوش هاي باستان شناسي آن به دست باستان شناسان روسي انجام گرفته است، مي يابيم.
پشتیبانی 24 ساعته :
09909994252
برچسب ها:
تحقیق هنر معماری دوره اشکانی