«منطقه كهك»
جغرافيا و ريخت شناسي :
منطقة كهك در جنوب شهرستان قم ، بين طول هاي شرقي /30 ، o50 و /00 ،o51 و عرض هاي شمالي /00 ، o 34 و /30 ، o 34 قرار دارد . منطقة مورد مطالعه به دليل نزديكي به شهرهاي برگ وجود برخي معادن مهم ،زيارتگاههاي مهم و شرايط اقليمي مناسب داراي مراكز جمعيتي زياد به صورت روستاهاي كوچك تا برگ مي باشد . روستاي كهك با حدود 750 خانوار بزرگ ترين اجتماع انساني منطقه است .
مرتفع ترين نقطة اين منطقه قلة كوه و ليجا با بلنداي 3330 متر است و پست ترين نقطة آن در بستر رودخانة قهرود با ارتفاع 1110 متر ( از سطح دريا ) قرار دارد.
قم رود تنها رودخانه اي است كه بهص ورت دائمي از كوههاي لرستان و گلپايگان سرچشمه مي گيرد و پس از گذشتن از يغة غربي ورقة كهك و شرقم به درياچة نمك مي ريزد . سد 15 خرداد در جنوب روستاي دودهك بر روي اين رودخانه احداث گرديده است . آب و هوا در بخش هاي هموار و پست شماي يغه بياباني است . اين اراضي بين كوهستان و بيابان واقع شده و داراي تابستان هاي گرم و خشك و زمستان هاي كم و بيش سرد هستند .
گرم ترين ماههاي سال با ميانگين 31+ و سردترين ماههاي سال در دي ماهب ا ميانگين 5+ درجه سانتي گراد است . ميانگين بارش ساليانه مناطق پست شمالي 140 ميليمتر مي باشد . در بخش هاي ناهموار و بنلد جنوبي ، اب و هواي معتدل كوهستاني با زمستان هاي سرد و و تابستان هاي نسبتا گرم حكمفرماست ، ميانگين ساليانه دما در مناطق جنوبي حداقل 5- و حداكثر 25+ درجه سانتي گراد است و ميانگين بارش ساليانه 250 ميليمتري مي باشد .
چينه شناسي منطقه :
و منطقة كهك بخش كوچكي از پهنة ايران مركي است و در زير پهنة آتشفشاني اروميه – دختر قرار دارد . واحدهاي سنگي منطقه شالم رديفي از سنگهاي پرمين تاتر شيري همراهب ا رسوبات كوارتزي و سنگهي آذرين بيروني و دروني وابستهب ه زمان ترشيري است واحدهاي سنگي منطقه از قديم به جديد به شرح زير مي باشد :
1- پرمين
كهن ترين سنگهاي منطقه متعلق به پرمين است كه تنها در گوشة جنوب باختري گسترش محدودي دارد و همدلي آن با سنگهاي جوان تر به صورت گسله است . اين واحد شامل سنگ آهك دولوميتي و سنگ آهك بلورين ضخيم رويه تا توده اي به رگ خاكستري روشن بوده و بسيار كم فسيل است و زمان اين فسيل ها را به پرمين نسبت داده اند . اين واحد را مي توان معادل سازند جمال دانست .
2- ترياس :
در جنوب روستانينه بر روي سنگهاي كربناته پرمين ، بروتردي از دولوميتهاي بلورين ديده مي شود كه به صورت ضخيم لايه و با رنگ خاكستري روشن مشخص مي باشد همري اين واحد با سنگهاي جوان تر اساسا گسل است اين واحد بسيار كم فسيل است . و بر اساس موقعيت چينه اي و رخساره اي مي توان انرا همانند بخشي از سازند نشريه مربوط به زمان ترياس دانست .
3- ژمواسيك:
اين واحد شامل شيل هاي ماسه اي و يا سيلتي همراهب ا ميان لايه هيا ماسه سنگي به رنگ سبز تيره يا خاكستري تيره و به صورت گسترده اي در اطراف روستاي نينه و شمال خاوري روستاي را ونج بروترد دارد . در جنوب روستيا نينه مرز پاييني واحد شيلي با دولوميت هاي ترياس گسله است تا آن جا كه در اين محل حتي رسوبات قاعده اي ژورايسك در اين محل بروترد ندارد . مرز بالايي ان با يك ناپيوستگي زاويه دار در زير ته نشست هاي كرتاسة زيرين قرار دارد . و از نظر موقعيت چينه اي و رخسارة سنگي اين واحد را مي توان هم ارز سازند شمشك دانست .
نتايج بازديد صحرايي :
كوه سپاه ، واحد gr ( گرانيت – گرانوديوريت ):
اين واحد از توده هاي پنجه ژرف با تركيب اسيدي تشكيل مي شود كه در دو محل : يكي جنوب روستيا دو دهك و ديگري در باختر مزرعه وسن بروترد دارد . بروترد سطحي توده نيمه ژرف دو دهك بيش از 30 كيلومتر مربع است و جايگيري آن در بين واحدهاي سنگي به شكل استوك مي باشد . بافت سنگها در بخش مركزي ستوده از نوع گرانولار همراه با بافت گرافيك و در حاشيه آن از نوع پورفيريتيك است .
كاني هاي اصلي سنگي از نوع فلدسپات آلكان ، پلاژيوكلاز ( آلبيت – اليگوكلاز) و كوارتز و كاني هاي فرعي شامل آمفيبول ، كلينوپيروكسن ، اسفن ، آپاتيت ، زيركن و كاني هاي تيره مي باشد ، بر پايه سنگهاي ميكروسكوپي نام سنگ هاي توده در حد موترو گرانيت تاسينوگرانيت تعيين شده و طبق نمودار ميدل موست تركيب شيميايي ان ها در حد گرانيت تا گرانوديوريت مي باشد . از نظر شيميايي اكثر سنگهاي اين توده ويژگي سري كالكو الكان را دارند . توده نيمه ژرف دو دهك به وضوح واحد غربي رسوبي- آتشفشاني ائوسن مياني را قطع كرد دگرگون نموده است و بخش جنوبي ان توسط رسوبات كربناته ميوسن اغازي به صورت ناپيوسته پوشيده يم شود در محل سد پانزده خرداد ته نشستهاي سازند قم با يك افق تغريبي چند متري دارا
پشتیبانی 24 ساعته :
09909994252
برچسب ها:
منطقه كهك