منظور از مداخله بشر دوستانه صرفاً دخالت هايي است كه درآنها از نيروي نظامي استفاده شده است ، يعني مداخله باتوسل به زور. بر اين اساس مداخله بشر دوستانه عبارت است از : دخالتي كه با استفاده از زور در جهت جلوگيري از نقض گسترده حقوق بشر انجام مي شود كه با تجاوز كه كاربرد نيروي مسلح بوسيله يك كشور عليه حاكميت ،تماميت ارضي يا اسقلال سياسي كشوري ديگر يا كاربرد آن از ديگرراه هاي مغايربا منشور ملل متحد است فرق دارد.
طبق بند 7ماده 2منشور مخالفان مداخله بشر دوستانه ،ملل متحد را از دخالت در اموري كه اساساً در صلاحيت داخلي دولتهاست باز مي دارد. اما مدافعان صلاحيت منشور و شوراي امنيت در مداخله بشر دوستانه به استناد ماده 39 منشور ملل متحد (فصل هفتم)، هر وضعيتي كه تهديد صلح، نقض صلح و يا تجاوز باشد را شناسايي نموده و طبق مواد 41 و 42 منشور، اين صلاحيت را به شوراي امنيت واگذار
مي نمايد. فصل ششم منشور در ماده 34 وضعيت بوجود آمده را كه منجر به اصطكاك مي شود، و ماده 39 وضعيتي كه منجر به تهديد عليه صلح مي شود را بررسي
مي نمايد. در واقع ماده 39 مرز فصل ششم و هفتم منشور است كه بر اساس اين ماده تهديد بوجود آمده را بررسي كرده، و مشخص مي نمايد كه توصيه لازم است يا تصميم به اقدامات لازم بر اساس مواد 41 و 42 منشور. در حقيقت با اين مقدمه مداخله بشر دوستانه از اقدام يكجانبه دولتها به اقدامي جمعي از سوي نهادهاي بين المللي مبدل گشته و مفهوم جديدي از آن ارائه شده است، به عبارتي از يك حق به يك الزام (يعني به قاعده آمره و تعهدالزامي نسبت به جامعه بين المللي ) مبدل شده است.
مقدمه
منشور ملل متحد با تصميم براي محفوظ داشتن نسل هاي آينده از بلاي جنگ آغاز شده و حفظ صلح و امنيت بين المللي را اولين هدف خود قرار داده است . اعضاي سازمان ملل متحد طبق ماده 24 ، اين امر مهم را به شوراي امنيت واگذار نموده و موافقت كرده اند كه شوراي امنيت در اجراي وظايفي كه به موجب اين مسئوليت بر عهده دارد از طرف آنها اقدام نمايد .
طبق بند 4 ماده 2 منشور ، هر گونه توسل به زور در مناسبات بين المللي ، چه تهديد صلح، چه جنگ و چه اقدامات مقابله به مثل و يا هر شكل ديگري از توسل به زور كه موجب استفاده از تسليحات بوده و مغاير با اهداف ملل متحد باشد ممنوع اعلام شده است . وبر اساس ماده 51 منشور ، خارج ازچهارچوب فعاليت خود سازمان ملل يا اركان آن و نيز به جز دفاع مشروع ، توسل به زور به هر شكلي كه باشد مغاير با مفاد منشور ملل متحد است .
طبق منشور ملل متحد ، چنانچه شوراي امنيت تهديد يا نقض صلح و يا عمل تجاوز را شناسايي كند مي تواند به دو طريق اقدام نمايد : توصيه يا اقدامات اجرايي. علاوه بر اين، شورا مي تواند براي جلوگيري از وخامت اوضاع ، قبل از توصيه و يا تصميم ، از طرفين ذينفع بخواهد تا اقدامات موقتي را كه شورا ضروي يا مطلوب تشخيص مي دهد انجام دهند .
ماده 41 منشور مشتمل بر اقدامات اجرايي غير نظامي است كه شامل متوقف ساختن تمام يا قسمتي از روابط اقتصادي و ارتباطات راه آهن ، دريايي ، هوايي ، پستي ، تلگراف ، راديويي و ساير وسايل ارتباطي و قطع روابط سياسي مي شود . در صورتي كه اقدامات مذكور براي رسيدن به هدف كافي نباشد شورا مي تواند براي اجراي تصميماتش ، بر اساس ماده 42 از قوه قهريه استفاده كند. و اين اقدام مستلزم انعقاد موافقتنامه هاي پيش بيني شده در ماده 43 است كه با اين موافقتنامه ها ، دولتهاي عضو نيروهاي لازم براي حفظ صلح را در اختيار شورا قرار مي دهند . اما به خاطر آنكه چنين موافقتنامه هايي هرگز منعقد نشده ، شوراي امنيت تا كنون به شيوه‌هاي ديگري اقدام كرده است. يكي از اين شيوه ها اقدام از نوعي است كه در جريان بحران خليج فارس انجام شد. در اين شيوه شوراي امنيت به دولتهاي عضو اجازه مي دهد تا اقداماتي كه شامل قوه قهريه نيز مي شود براي اجراي تصميماتش و براي استقرار مجدد صلح و امنيت بين المللي انجام دهند. شكل ديگر اقدام شوراي امنيت ، اجازه به دولتها براي توسل به زور همانند مورد مداخله بشر دوستانه ............................
مداخله بشر دوستانه و منشور ملل متحد
مرداد: 1385
فهرست مطالب
عنوان
چكيده
مقدمه
مفهوم مداخله بشردوستانه
مداخله بشردوستانه و منشور ملل متحد(ديدگاه موافق و مخالف)
مداخله بشر دوستانه و عملكرد شوراي امنيت بر اساس منشور
نتيجه گيري
فهرست منابع و ماخذ
پشتیبانی 24 ساعته :
09909994252
برچسب ها:
مفهوم مداخله بشردوستانه مداخله بشردوستانه و منشور ملل متحد(ديدگاه موافق و مخالف) مداخله بشر دوستانه و عملكرد شوراي امنيت بر اساس منشور نتيجه گيري فهرست منابع و ماخذ