طبق قانون، شركت سهامي مشترك شركتي است كه سرماية آن به سهام خرد تقسيم شده و مسؤوليت سهامداران آن به ارزش هر سهم محدود مي‌باشد. همانطور كه در مقدمه ذكر گرديد، شركت سهامي مشترك ميتواند هم بصورت شركت سهامي عام و هم بصورت شركت سهامي خاص باشد. تفاوت عمده در اين دو نوع شركت اين است كه شركت عام ميتواند سهام و وثيقه‌هاي وام خود را به عموم ارائه دهد درحاليكه شركت خاص نمي‌تواند چنين خدماتي را ارائه دهد. براي تفاوتهاي بيشتر ميان شركتهاي خاص و عام به بخش ضميمه الف رجوع نماييد.
اشكال ديگري از شركتهاي كاري
علاوه بر شركت سهامي مشترك، قانون تجاري ايران موارد زير را براي مؤسسات كاري در نظر گرفته است :
الف) شركت با مسؤوليت محدود
ب) شركت تضامني
ج) شركت مختلط غيرسهامي
د) شركت مختلط سهامي
هـ) شركت نسبي
و) شركت تعاوني توليد و مصرف
از ميان شركتهاي عنوان‌شده، در شركت با مسؤوليت محدود و شركت سهامي مشترك ميزان مسؤوليت محدود به ارزش سهام آنان مي‌باشد. درصورت وجود شركت سهامي مشترك، قانون براي سهامداران و شركت با مسؤوليت نامحدود حمايتهاي لازم را پيش‌بيني نموده است.
تفاوت اصلي ميان شركت سهامي مشترك و شركت با مسؤوليت محدود اينستكه در شركت با مسؤوليت محدود سرمايه به سهم تقسيم نمي‌گردد و شركاء حق انتقال سود خود را بدون تأييد اكثريت اعضاء كه معرف 4/3 سرمايه شركت باشند، نخواهند داشت.
ويژگيهاي كلي
سهامداران شركت سهامي مشترك در تملك سود و ضرر و توزيع دارائي‌ها در تصفيه حساب آنها به نسبت ميزان سهام مشاركت خواهند داشت. همانطور كه در بالا عنوان گرديد، مسؤوليت هريك از سهامداران محدود به ارزش هر واحد سهام بوده و درصورت عدم وجود تقلب و ساير اعمال غيرقانوني ، نيازي به واگذاري مجدد مسؤوليتهاي شركت به سهامداران نخواهد بود. شركت داراي يك شخصيت حقوقي مستقل است و ميتوان آنرا تحت عنوان خود يا تحت پيگرد قانوني قرار دهد. سهامداران داراي حقوق معمول سهامداران بوده كه بطور كلي شامل حق شركت در جلسات سهامداران، دريافت گزارش مالي، انتصاب و جايگزيني هيئت مديره و حق رأي در تصميم‌گيريهاي اصلي در شركت مي‌باشند.
تعداد سهامداران
قان
پشتیبانی 24 ساعته :
09909994252
برچسب ها:
مقاله شركت های سهامي مشترك