مقاله جامع خانواده درمانی تجربی
شاخه ی خانواده درمانی تجربی از نهضت روانشناسی انسانگرایانه- وجودی در دهه 1960 شکل گرفت و زمانی که هنوز جدید بود بیشترین شهرت را داشت.برخی از طرفداران و پدیدآورندگان این نهضت تا حد زیادی از گشتالت درمانی،ایفای نقش روانی،درمان مراجع محور و نهضت گروه رویارویی آن دوره،تاثیر گرفتند.تاکید این شیوه بر روی تجربیات اینجا و اکنون روان درمانی افراد در مقابل اطلاعات تاریخی آنهاست.این شیوه بر روی مفاهیمی مانند رویارویی،فرآیند،رشد، خودانگیختگی و عمل تاکید دارد.در این شیوه عوامل نظری و انتزاعی به حداقل رسانده می شوند.کیفیت تجربیات موجود در خانواده،معیاری برای ارزیابی بهداشت روانی افراد،تصمیم گیری جهت ایجاد و یا عدم ایجاد اقدامات درمانی است.
خانواده درمانی تجربی که اشکال مختلفی دارد بر انفعال و یا به عبارتی بر عواطف تاکید دارد.آگاهی از احساسات و ابراز آن،به عنوان ابزاری برای رضایت شخصی و خانوادگی در نظر گرفته می شود.برای متخصصانی که کار خود را از این چشم انداز دنبال می کنند،عاطفه به عنوان یک وسیله همگانی در نظر گرفته می شود که همهی افراد می توانند در آن سهیم باشند.افراد از این چشم انداز به ابراز احساسات به روشی دقیق و موثر ترغیب می شوند(کین،1994).یک خانواده ی سالم،آن نوع خانواده ای است که در آن افراد آشکارا و به روشی خلاق،زندگی در کنار یکدیگر را تجربه می کند.چنین خانواده ای انواع هیجانات و رویارویی های شخصی افراد را حمایت و تایید می کند.در مقابل،خانواده های ناکارآمد،در برابر خطر پذیری موثر مقاومت کرده و افراد در این گونه خانواده ها در تعاملات خود انعطاف ناپذیر خواهند بود.این اعضا نمی دانند چطور باید با یکدیگر احساس همدردی کرده و یا احساسات خود را به اطرافیان انتقال دهند.
پشتیبانی 24 ساعته :
09909994252
برچسب ها:
نظریه پردازان بزرگ مفروضات تئوری تکنیک های درمانی تکنیک های تجربی مقاله جامع خانواده درمانی تجربی