داغداغان یا تاگوکTagouk یا ته گوک [۱] درختی است برگ‌ریز از راستهٔ گل سرخ∗ از تیرهٔ شاهدانگان∗[۲] جنس داغداغان‌ها∗ که می‌تواند میان ۲۰ تا ۲۵ متر ارتفاع پیدا کند.
داغداغان بیشتر به عنوان یک گیاه زینتی کاشت می‌شود زیرا در برابر آلودگی هوا مقاوم است و طول عمر زیادی دارد.
رویشگاه ته گوک / داغداغان مناطق سنگلاخی و باغچه‌ها و ایوان‌های طبیعی است. این درخت در آبخیزداری و ایجاد پوشش در نقاط سنگلاخی کاربرد دارد. کشت داغداغان موجب ایجاد امنیت در برابر خطرات سیل، فرسایش خاک و ریزش کوه و غیره می‌شود.[۳]
این درخت در فرهنگ مردم خراسان جنوبی و ترکمن ها ، مقدس و محترم است. ترکمن‌ها چوب آن را به شکل خاص تراشیده و به گردن کودک می‌آویزند تا چشم نخورد. در خراسان بویژه در زیبد چوب تراشیده آن بصورت + را بر بازوی کودکان می بستند تا از چشم بد و بیماری در امان باشند. نقش داغداغان هم برای جلوگیری از "نظر خوردن" در فرش ترکمنی بافته می‌شود.[۴]
به نقل از لغتنامه دهخدا، در گویش اصیل شمیران تهران به درخت داغداغان «ته» و در گویش مردم دیلمستان به داغداغان تادانه می‌گویند